Devamını Getiremi

İzimi kaybettiremedim

Gökyüzüne

Sarılıp uyuduğum hırkana

Ve bu anıya

Devamını getiremiyorum

Hayata ve hataya düşmek ölümcül

Ve hala

Nefes aldığım için pişmansam

Adına ağladığımdan azdır bu

Hasretin büyüyor;

Sokakları yürüyemiyorum

Vakit gelmiyor;

İzimi kaybettireceğim

Tütünden hayli faydalanmışken;

Ceplerimin içi

Dumandan göremiyorum

Soluk çiçekten

Daha soluğum

Gece olmak zorunda ve

Aydınlıktan bir anda çevirince gözlerimi

Nasıl göremiyorsam hiçbir şey

Senden sonra da göremiyorum

Uyuduğum yerdi göğsünün ortası

Şimdi sokaklardan toplanıyorum

Ekmek götürüyor evine

Belediye işçisi

Devamını getiremiyorum

Hasretin büyüyor

Sokakları yürütmüyor

Mektuplar yazıyorum

Ulaşmıyor

Bir vakit gelecek

İzimi kaybettireceğim

Kurumuş tütün kokusuyken

Ceplerimin içi

Parmaklarımı sayamıyorum