İrkilme ellerimdir
Al al ve al boyanmış avuçiçini kaşıyan parmak uçlarımdaki kir
Böyle büyük sevdaya sahip olmak için tırmandığım dağın bana küfrü
Bana hükmü
Bana geldik
Ama sana daha çok var biraz daha uyu sağ omuzumun kardelen yatağına yaslanmış başın iken hala
İrkilme ellerimdir seni soyan
Beni bu sert rüzgarlı yokluğuna koyup gittiğin için
"Ayaklarım yere değmiyor oturduğum yerden" der gibi çocuksu
Dedim gitme
Dedim allah belasını versin böyle dudaklarının
Öptüğün yanaklardan bir türlü silinmiyor hissi
Dedim bileklerimde sarılı hasret doğuran kelepçe
Ama sen duymadın
Saçlarına bir şeyler değiyorsa
İrkil
Benim ellerim değildir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
şiir midir?