Özlemim balkonlardan sarkıyordu
Ve hasretin sabahlara eşit şekilde dağıtılmıştı
Ani duraksamalar yaşıyordum
Ardından hiçbir şey olmuyordu
Avuç içlerinde ki teri yanağım çok aradı
Ben kendim olarak
Seni bir hayli aradım gözlerimle
Her duraksamanın ardından
Hiçbir şey olmuyordu
Gözlerim evrenlerden sarkıyordu
Nereye gitmiş olabilirsin
Ve kokun sabahları keskin şekilde soluklanıyordu
Kitaplar okuyordum
Dinle yahut dinleme
Sana okuyordum
Sen duyuyormuş gibi hatasız olmaya çalışıyordum
Sen izliyormuş gibi ciddi oluyordu yüzüm
Yemekler hazırlıyordum fazla fazla
Beynimde ki hologramın dışarı sarkıyordu
Ve bu evin boşluklarına gerek şekilde dağıtılmıştı
Anladım ki ben
Kendim olarak
Senden arta kalanla yaratıldım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
şiir midir?