Muhtemelen aynı değilsin artık
Son görüştüğümüzden yana
Mimiklerin
El kol hareketlerin değişmiştir
Ve kuğu yürüyüşün
Kimseye bakmıyormuş gibi
Herkese bakışın
Sana sürpriz olsun
Uzaktan yüksek binalar gözüksün
Kaosun tam içindeyim
Fırtınanın tam ortasında
Girdabın döngüsünde
Tanrının eteğinde
Bir dağın kıyısında
Çağlanın nesnesinde
Gözlerimi açamıyorum
Açıyorum seni göremiyorum
Uzaksın
Görünce ellerimi saklayacak yer arıyorum
Görünce bedenimi saklayacak yerin dibi
Görünce ışınlanıyorum yıllar yıllar geri
O hissi biliyorum
Seni sevmek hâlâ kötü bir his
O histen bahsediyorum
Kitabıma adını vermek istiyorum
Günlüğüme
Çiçeklerime
Köpeğime
Sevgilime adını vermek
İzin olmayan martı uçmasın
İzin olmayan bulut
İlla ki senden bir şeyler olsun her şeyde ki
Sen tanrısı ol bu his ne ise
Sen kadını ol bu erkek ne ise
Sen annesi ol bu çocuk ne ise
Sen sen ol ve kaşlarını bir daha göster
Kemiği eğri burnuna dokundur
Sarkık dudağından öptür ve benlerini tekrar sayayım hataya düşüp tekrar tekrar
Çıplaklığından utanır gibi kızarsın göğüs kafesin
Ama meme uçlarını hissedeyim tekrar tekrar
Ayakların hep mi soğuk olur uyurken
Seni eylem olarak sevmek
Arza ihtişam kazandırıyor
Farza mutlakiyet
Varlığa ise meşruiyet
Seni sevmek
Çatılara çıkarıyor
Atlatıyor
Senin sade varlığını bilmek
Fethe yol açıyor
Keşfe nizam veriyor
Ya da sadece aşık oluyorum
