Böyle yalnızlıkları daha çok seviyorum
Kırmızısını değil göğün sıyahını
Açışını değil çiçeğin sönüşünü
Sonra şiirlerin en sonunu
Ve rüzgarın üşütmesini
Biliyorum
Sen kimsesiz odalarda öpüşmeyi seversin
Sessiz evlerde buluşmayı
Karanlık sinemalarda sarılmayı
Yüksek yerlerde yürümeyi
Biliyorum benim gibi
Oturmayı sevmezsin tuna da
Gün boyu
Bir kaç farklı dünyadan
Bir kaç farklı ben getirdim sana
Ve artık yetemediğinde dünyalar
Yok oldum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
şiir midir?