Param bitti ve tuvalet paralı!

Böyle yalnızlıkları daha çok seviyorum

Kırmızısını değil göğün sıyahını

Açışını değil çiçeğin sönüşünü

Sonra şiirlerin en sonunu

Ve rüzgarın üşütmesini

Biliyorum

Sen kimsesiz odalarda öpüşmeyi seversin

Sessiz evlerde buluşmayı

Karanlık sinemalarda sarılmayı

Yüksek yerlerde yürümeyi

Biliyorum benim gibi

Oturmayı sevmezsin tuna da

Gün boyu

Bir kaç farklı dünyadan

Bir kaç farklı ben getirdim sana

Ve artık yetemediğinde dünyalar

Yok oldum

Küçük hayatların büyük olayları

Geri al saatini

Bu gece de uykusuz geçti

Geri al söylediklerini

Unutamıyorum

Bu gece de bir barın kapısında bitti

Ben hatırlamıyorum

Madi anlatıyor

Geri al beni

Organlarımı topla dağıldıkları yerden

Bazısı peşte de aslanlı köprünün ayağında

Bazısını istanbulda unutmuşum

Bazısını alıp götürmüşsün izmire

Bazısını kimse bilmiyor 

İleri al zamanı

Güzel ise geleceğimiz hemen gidelim

Çünkü bittim

Yoksulluğunu daha ne kadar kaldırır aklım

Bilmem

Belki bir tren görüp atlarım önüne

Bu bir cenaze törenidir

Çok fazla susuyorum

Özellikle sensizken

Ayaklarımın altında

Hamam böcekleri dolaşıyor

Bu ev

Senin

Ve benim evim değil sanki

Öyle ki tanımadığım daha bir düzine adamla paylaşıyorum

Vincent adında bir kadınla tanıştım

Bana senden bahsetti

Nereden buldu seni

Ne zaman aşık oldu

Ve ne zaman terkettin onu

Bilmiyorum

Ama dön

Belli ki benden çok sevdi seni

Özellikle mi çok susuyorum

Yoksa sen varken de mi böyleydi

Bilmem

Çok zaman geçti

Ama bu ayaklarla yatağa giremem böcekli

Kızarsın

Sen kızarsan ben ağlarım

Ben ağlarsam sen ölürsün

Sen ölürsen

Muhtemelen daha çok susarım

Farkettim ki

İnsan

Belli bir saatinden sonra günün

Daha fazla acı çekiyor

1 Eylül

Derler ki

Eğlence parkında eğlenen çiftler

Ayrılırmış bir gün

Oradaki mutluluğu bir daha tadamadıklarından

Hep aradıklarından

Zamansız ayrılık olmaz der bazısı

Ayrılık öyle güzel bir zaman seçermiş ki hakikatte kendine

Öyle güzel ok atarmış ki

Tam kalbine

Sonra bir Afrika kaplanı nasıl ölmek istemez gibi ölürse

İhtişamını ön ayaklarına kadar indirip

İktidarsızlaştığı vakit

Bende

Gidiyorum şimdi senden

Çaresizleştiğim

Vakit

Unutmam

Her gittiğim şehirden mutlaka sana bir kül tablası alacağım

Mutlaka her gittiğim yerden sana bir anı alacağım

Senin fulya kokan saçlarını anlattığım kadınlardan

ruj tatları alacağım

Parfüm kokuları

Derler ki

Ankara da 

Gar da

Ayrılırsa bir otobüs başında

Bir çift

Mutlaka bir gün birleşir

Adını söyleyemedikleri

Dünyanın önemsiz şehirlerinden

Birinde