El ele yürüdüğümüz caddelerin birikmiş bir sürü sorusu olduğunu tahmin edebiliyorum
Dağlar bize paralel şekil kazanmışken iç anadoluda
Doğanın birikmiş bir sürü sorusu olduğunu da tahmin edebiliyorum
Etrafı tel ile çevreli küçük bahçenin içinde ki köpek beni görünce havlamıyor artık
Sarıp korkusunu geçireceğim kimsemin olmadığının farkında
Ve
Kendince sorularının olduğunu tahmin edebiliyorum
O bahçenin
Telin
Köpeğin
Annem saçlarımı yıpranmış avuç içiyle ovarken
-Sırf sen sevdiğin için kısa kestirdiğim saçlarım uzamadı hala-
Kafamda merhametin sürüklendiğini hissedebiliyorum
Söylemese de biliyorum
-Bu terkedilişi hak edecek ne yaptın sen?-
Ucu düşkün burnunu sevdim senin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
şiir midir?