Her yemekte aynı masaya oturmaktan sıkılmadın
Seni ilk musa gördü ben görmedim
Ben görseydim zaten aklımı yitirirdim
Beyazlar içinde süzülmek senin etkinliğin
Uzun etekler içinde yüzyıllarca uyumak
Senin
Seni musa gördü ben görmedim
Ben görseydim zaten başlı başına kıyametim
Havalar sıcak mı soğuk mu sır
Hazirana doğru ocak
Şubata doğru ağustos gibi
Senin yüzün her zaman hangi mevsim olduğuna karar verememiş bir ağaç
Açsa çiçek gülmek olur
Solsa zaten ağlamak belli ki
Seni önce musa gördü ben görmedim
Ben görsen zaten üstüme toprak toprak memleketim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
şiir midir?