11 Şubat 2015 Çarşamba

Beni kırıp pul ettiğinde

Korkuyorum
Sana daha fazla zarar vermeme sebep oluyor
Susuyorsun ve yalnız kaldığıma mahvoluyorum
Gitme sensiz ekin vermeyen topraklar tanıyorum

Korkuyorum
Deryamın içine sıkışmış hissediyorum
Kafesin kilidi kilitli değilse bile çıkamıyorum
Bir pencere daha gözlüyor geceyi
Böylelikle karanlık gözkapaklarımla alakasını yitiriyor
Sana
Karanlıkta
Kulağını kaşındıran bir kaç şey söyleyip gideceğim
"Beni göm bedeninin kenarlarına da kemiklerim sızlamasın"

Korkuyorum da kiremite dönüşüyor her bir parmağım
Geri çekiliyorum
Korkuyorum da
Umurumda değil intiharım
Bağırdığın harflere dönüşüp diline dokunuyorum
Nerede şimdi saçlarını içeren hayalim
Nerede şimdi söndürdüğün mum

Beni kırıp pul eden

Yokluğuna
Gittikçe daralan bir kabin düşün 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

şiir midir?