Terkedilmiş sal kışa
Eşyasızca yalvarıyorum biryerlerde
Biryerlerden gelen
Irzına geçilmiş turuncu ışıklar çarpışıyor perdeyle
Gerinde hiç-birşey bırakmayı sevmezsin diye
Lambayı söndürmüşsün
Uzayı bükmüşsün
Zaman bile geçmiyor
Ben esniyorum tüm dünya uyuyor
Kimsesiz bir yere benziyor o zaman
İşte o zaman yeni bir gezegeni keşfetmişim gibi sevinip
Elbette ona senin ismini veriyorum
Bakışmayalım
Bu yeni bir kurtuluş savaşına hazırlanmak kadar terletiyor beni
Ne er var gözlerini koruyacak gözlerimden
Ne el sürebilirim yanaklarına savunacak
Dudaklarına tırmanmak gerekiyor
Ve benim halim hal değil
Saçlarını kesip bayrak yapasım gelir
Terkedildim kışa ben
Karanlığın içinden belir!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
şiir midir?