''gidiş''

Bir cumartesi fulyadan eski şişhaneye
Hatırlayıp hatırlayıp durduğum fotoğraflarımızı
Nasıl şerefimi bıraktıysam her seferinde özürler dilerken
Öyle bırakıp gidiyorum
Ben olamayan bir insan vücudunda

Yağmura yakalandığım kadife bir ceketle

Bir cuma beşiktaş'tan şişliye
Ayaklarım benden önce gidiyor
Aklımın tamamı sende
Gözlerim açık mı zannediyorsun
Nefesimdeki sigara
Pembe dudaklarında bir hevesle

Ben olmayan bir bedende kalakaldım
Isıran bir gece kadife ceketimle

Bir çarşamba leventten sabiha gökçene
Gidiyor
''Gidiş''
O gidiş işte

zamansız

Sen gidersen
Ben yağmur yemiş meyva
All System is down
Durmayan cızırtı
Isınmayan ayak
Titrek eller
Kaşınan göz

Bir türlü geçmeyen kış mevsiminde
Sürülmeye hasret bisikletler kadar
Ha ölüyüm ha var
İşe yaramaz beden ve ruh bileşimi olduğum hâl

Ardı arkası kesilmeyen küfürler etmekten alıkoyamıyorum
Sadece kendime ama sadece
Duvarların suçu yok biliyorum vurduğum
Onlar yalnızca şahit yazıldılar
Yani
Keserken bileklerini kollarımı tutan uzuvlarından

asla ve asla

enlemler ve boylamlar yeterli olmayacak bulunmana

aramak bitmeyecek

aramayı bir şarkı olarak ezberliyorum

düşünmek yeterli olmuyor

seni yukarıda, altta, sağda ve solda

eksik parmaklarının yerine doldurduğum düşlerimde kayboluyorum
ve daha nice otobüsler dolusu insan ölüyor
sen kalana kadar yalnız
ölmeye devam edecek

Acıkmış bir aşk hikayesi

Serin yüzüne renk geldi
Yıldızların en kalabalık olduğu gece
Dahası var

Sen merakamı terkedebildiğim gün kıracağım ayak bileğimdeki sıkı zinciri
Aynı zamanda öleceğim öksürerek
Ağzımdan kan yerine kırıklarım çıkacak
Ve dahası

Özlemek başka hayatlar getirirdi oysa yazmayan kaderimde
Başka geleceğin içinde bulurdum kendimi
Olmaktan çıkardım bu nefret ettiğim
Senin olduğum bir düşle çevreliyordu oysa olmayan kaderimde
Şimdi sadece açık pencerelerde elime bir sigara tutuşturup
Kayboluyor

Benim sahipsiz kaldığım
O karanlığın en tenha olduğu gece
Dahası var

Toprağın dokusunu ellerdim avuç içinden
Dudaklarımla
''Korkmuş bir kedi bakışı veriyorsun bana''
Saatlerce uzanıp bunu düşünüyorum
Karnımdan sesler gelmeye başladığında
Acıkmış bir aşk hikayesi diyorum adına
Raflardaki boşluğunu dolduruyor tozlar
Silmiyorum
Vedası var

Genoa

Sönüp duruyorsun

Gidip durmuyorsun

Ben zamanla toprağa karıştığımı hissediyorum

Atıyorsun üstüme sensiz geçecek günleri

Demir tadını alıyorum öpünce

Bir buzu damağıma değdirmek

Gözlerimi yerinden çıkarıyor

Her seferinde

Korkumu kaybetmiş gibiyim

Yalınayak yürüdüğümüz koridorların diplerine mutsuzluk birikmiş

Fayansların soğukluğu naturâl değil yoksa