Aklıma düşüyor gülüşün
Ya da
Aklıma düşüyor gülüşün
Ve unutuyorum bir şiirin başlangıcını
Hep mi denk gelir
Fazla müstehcen ellerin var senin
Çırılçıplak
Hele tırnakların
En edepsiz yerin
Bakılmakla doyulmuyor
Karanlıklar olur
Karanlıklar cazip bir teklifle olduğumuz yeri kaplar
Nefesinin örgüsünden anlarım uyuduğunu
Yalnızlık çökmez öyle zamanlarda
Aç sokak hayvanlarına varana kadar herkesi razı zannederim
Ellerimden bir şey gelmez
Ellerini tutmaktan başka
Sığdırmayı çalışmak benimkilere
Yegane çaba