Kibriti çakıp çakıp suya atıyordum onu severken
Çünkü ben yoktum
Ve yahut olmam gerekmiyordu kartların arasında
Kötüydüm
Yaramazdım
Renksizdim
Bir bakışı vardı
Şelalenin altında üzerime düşen sular gibi
Kibriti çakıp bir sigara daha yakıyordum
Karanlıkta yanan lambalar gibi konuşma öyle
Üstüme örtme ellerini
Ardımdan toplama dünyayı
Bırak dağılsın bilyelerim
Küçüğüm unuturum gider
Alma bana elmalı şeker
Büyüyünce geçer bunlar
Bu arzular
Bırak elimden tutup karşıya geçirme beni
Kibriti çakıp çakıp göklere fırlatıyorum
Gör
Deniz fenerlerinin dibinde ölmüşüm
